Όταν το νερό γίνεται φως

Ο Γεώργιος Καματερός, πέραν πάσης αμφιβολίας, υπήρξε ένας Πρωτόγνωρος Σταθμός στο Ανθρώπινο γίγνεσθαι. Κρύφτηκε στην «χούφτα Του», ολοκληρώνοντας την εντολή μέχρι κεραίας του «φανερώματος» του Ι. Χριστού έργο Του, μια υπόσχεση που έδωσε από τα παιδικά Του χρόνια. Με τον τρόπο αυτό απέδειξε την συνεχή παρουσία του Θεού και Πλάστη μας, πλάι στον Αγαπημένο του Άνθρωπο και την υπακοή των γεγονότων και των εξελίξεων στον Θείο σχεδιασμό Του. Ότι του ζήτησαν απλόχερα φανέρωσε κάτω από το Φως του Ήλιου.

Ζήταγαν θεραπευμένους ασθενείς και ονόματα. Όταν οι διαμορφωτές της ανθρώπινης γνώμης και οι διώχτες του, κατέγραφαν αργότερα πληθώρα περιστατικών που τα ονόμαζαν θαύματα. Γι’ αυτό τον…λοιδόρησαν!

Ζήταγαν γιατρούς και επιστήμονες συνεργάτες. Στη Δίκη Του απεκαλύφθη, ότι, πάνω από 400 γιατροί έκαναν χρήση του «Νερού». Γι’ αυτό τον…χλεύασαν!

Ζήταγαν πειράματα. Η μοναδική ερευνήτρια, πειραματιζόμενη επί ένα μήνα πάνω στο γνωστικό της αντικείμενο, στην προκαταρκτική της μελέτη, που την ανακοίνωσε στους πάντες, απεφάνθη ότι πρέπει να κτυπήσουν οι Καμπάνες, γιατί τα πειράματά της ήταν θετικά και άκρως ενθαρρυντικά. Γι’ αυτό και…καθυβρίσθηκε!

Όταν έκανε πράξη το «αδύνατο παρ’ Ανθρώποις»: Οι τυφλοί ν’ αναβλέψουν, τα φυτά, τα ζωντανά να πολλαπλασιάζονται αφύσικα, ενώ ο Παντοδύναμος Λόγος Του, απομονωμένος χωρίς διάλογο ν’ ακούγεται «παράλογος», δεν τον άντεξαν.

Το μίσος τους τύφλωνε και μανιασμένα τον καταδίωξαν για να μην έχει που την κεφαλήν κλίναι, τροφοδοτούμενος και παίρνοντας κουράγιο μόνο, από την φωνή του προσώπου που φανέρωνε με την παρουσία Του. «Θαρσείτε εγώ νενίκησα τον κόσμο!»

Αν όμως, το «Νερό» ήταν μια καλοστημένη παραβολή του: Εγώ ειμί το Ύδωρ της Ζωής; Αν το «Ήλιον» το «πέτρωμα» ήταν το χώμα που έγινε πηλός και έδινε το Φως στους Τυφλούς; Αν ήταν, ο Εγώ ειμί το Φως της Ζωής; Αν η δύναμη του Λόγου, που στην έκφραση του υπακούουν τα πάντα και η παντοδύναμη Πίστης που κάνει και τα βουνά να κατρακυλούν, όταν τα όπλα της φαρέτρας του ταπεινώθηκαν σφόδρα, κι’ ακολουθώντας τα βήματα μέχρι τον Γολγοθά, κατέστη Παράκλητος;

Τότε τι λένε οι παραφουσκωμένοι πυγμαίοι, που πίστεψαν ότι τέλειωσαν τελεσίδικα μαζί του;